دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
01
اثر هورمون های BA و NAA بر کشت نوساقه و میزان فنول و فلاونوئید کل در گیاه چای کوهی ( (Stachys lavandulifolia Vahi. در شرایط درون شیشه ای
1
9
FA
بیلال
مهربانی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
سنبل
ناظری
استادیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
snblnazeri@yahoo.com
خسرو
پیری
دانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
khpiri@gmail.com
تولید متابولیتهای ثانویه با استفاده از روشهای کشت بافت از جمله کشت سلول و اندامهای گیاهی یک روش جایگزین مناسب برای بهرهبرداری از ترکیبات گیاهی است. با تغییر غلظت هورمونی در محیطهای کشت بافت گیاهی میتوان تولید متابولیتهای ثانویه را از نظر کمی یا کیفی بهبود بخشید. چای کوهی با نام علمی <em>Stachys lavandulifulia</em>، یک گیاه دارویی مهم و بومی ایران است که در مناطق مختلف پراکندگی دارد. در این مطالعه، اثر سطوح مختلف هورمونBA بهتنهایی یا در ترکیب با NAA در شرایط درون شیشه بر نوساقهزائی، میزان فنول و فلاونوئید کل در کشت شاخه بررسی گردید. نتایج حاصل از نوساقهزائی نشان داد که تفاوت معنیداری بین محیط دارای BA بهتنهایی و محیط BA+NAA وجود دارد. بیشترین میزان نوساقه در هر ریزنمونه در تیمار 1/0 میلیگرم بر لیتر NAA بههمراه 6/0 میلیگرم بر لیترBA ، برابر با میانگین 11 عدد نوساقه در هر ریز نمونه، بهدست آمد. اثر عامل NAA و اثر متقابل NAA و BA بر میزان فنول کل در سطح 1 درصد معنیدار بود. بیشترین میزان فنول کل در تیمار 9/0 میلیگرم بر لیترBA و برابر با 04/1 میلیگرم گالیکاسید بر گرم وزن تر بهدست آمد. در بررسی میانگین میزان فلاونوئید کل، تفاوت معنیدار بین محیط دارای BA بهتنهایی و محیط BA+NAA در کشت شاخه مشاهده شد، در محیط بدون NAA میزان فلاونوئید بیشتری برابر با 66/1 میلیگرم کوئرستین بر گرم وزن تر بهدست آمد. برای صفت میزان فلاونوئید کل، بهترین پاسخ از محیطکشت دارای BA بهتنهایی بهدست آمد، در این محیط میزان فلاونوئید کل برابر با 66/1 میلیگرم کوئرستین بر گرم وزن تر بود. <br />
چای کوهی,کشت درون شیشه ای,فنول و فلاونوئیدکل
https://ab.basu.ac.ir/article_571.html
https://ab.basu.ac.ir/article_571_3b02d03f2b15d98133bdc0588a4906f0.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
07
بهینه سازی کشت نوک شاخساره میخک (Dianthus caryophyllus L.) در شرایط درون شیشه ای
11
19
FA
سیده مهدیه
خرازی
دانشجوی دکتری،گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
ma_kh230@yahoo.com
سیدحسین
نعمتی
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
علی
تهرانی فر
دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
tehranifar@um.ac.ir
عبدالرضا
باقری
استاد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
abagheri@um.ac.ir
احمد
شریفی
عضو هیات علمی گروه کشت بافت و ریزازدیادی گیاهان زینتی جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد
sharifi2000@yahoo.com
استقرار اولیه ریزنمونه نوک شاخساره یکی از مهمترین مراحل کشتبافت میباشد که در این مرحله بهعلت کوچک بودن ریزنمونه، درصد شیشهای شدن ریزنمونهها و در نتیجه عدم استقرار آنها بالا میباشد. بهمنظور بررسی تأثیر اندازه ریزنمونه و نوع تنظیمکننده رشد بر کشت نوک شاخساره میخک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 5 تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل اندازههای مختلف نوک شاخساره (4/0، 7/0 و 1 میلیمتر) و محیطکشت MS حاوی یکی از تنظیمکنندههای رشدی (5/0 میلیگرم در لیتر بنزیل آدنین(BA، 5/0 میلیگرم در لیتر اسیدجیبرلیک (GA<sub>3</sub>) و محیطکشت فاقد هورمون بودند. نتایج نشان داد که اندازه ریزنمونه و نوع تنظیمکننده رشد تأثیر معنیداری بر میزان شیشهای شدن ریزنمونهها داشت و بیشترین میزان آن (%3/59) در محیطکشت حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر BA و در ریزنمونه با اندازه 4/0 میلیمتر و کمترین میزان آن (%0) در محیطکشت حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر GA<sub>3</sub> و در ریزنمونه با اندازه 1 میلیمتر مشاهده شد. کاربرد هورمون BA در محیطکشت باعث کاهش ارتفاع، افزایش وزن خشک شاخساره، عرض برگ، تعداد جوانه باززایی شده و شاخص سطح برگ شد ولی با این حال باعث افزایش پدیده شیشهای شدن نیز شد و در نتیجه کیفیت گیاهان حاصل کاهش یافت. درصورتیکه هورمون GA<sub>3</sub> باعث افزایش ارتفاع، افزایش طول برگ و کاهش عرض برگ شد و گیاهان رشد یافته ظاهری سالم داشتند. در محیطکشت فاقد هورمون، گیاهان استقرار یافته رشد مطلوبی را از خود نشان ندادند و پس از مدتی رشد آنها متوقف شد. در مرحله استقرار ریزنمونه، کیفیت گیاهچه حاصل نقش اساسی در مراحل پرآوری دارد و تعداد جوانه باززایی شده از اهمیت کمتری برخوردار است، بنابراین محیطکشت حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر اسیدجیبرلیک و ریزنمونه با اندازه یک میلیمتر جهت استقرار ریزنمونه نوک شاخساره میخک توصیه میشود.
میخک,اسیدجیبرلیک,بنزیل¬آدنین,نوک شاخساره,اندازه ریزنمونه
https://ab.basu.ac.ir/article_572.html
https://ab.basu.ac.ir/article_572_489190a557f491ff0b9c8cf627dceb41.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
07
آنالیز PCR-RFLP دو قطعه ی ژنی DNAی میتوکندریایی در جمعیت زنبورعسل ایرانی
21
26
FA
مریم
صفدری شاهرودی
دانشجوی دکتری ژنتیک و اصلاح نژاد دام گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
حسین
مهربانی یگانه
استادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
عباس
پاکدل
دانشیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
pakdel@cc.iut.ac.ir
اردشیر
نجاتی جوارمی
دانشیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
javaremi@ut.ac.ir
غلامعلی
نهضتی پاقلعه
استادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
زنبورعسل (<em>Apis</em> <em>mellifera</em> L.) دارای زیرگونههای جغرافیایی زیادی است که دارای پراکنش وسیعی در اروپا، آفریقا و آسیا بوده و بسیاری از زیرگونههای آنها شناسایی و توصیف شده است. شناسایی زیرگونههای جغرافیایی برای اصلاح و حفاظت از تنوع زیستی زنبورعسل بسیار حائز اهمیت میباشد. در مطالعهی حاضر از آنالیز DNAی میتوکندریایی برای مطالعهی میزان تنوع موجود در جمعیت زنبورعسل ایرانی استفاده شد. نمونههای زنبورعسل از چندین مکان در ایران جمعآوری شد. چندین نمونه خارجی نیز بهعنوان کنترل مورد استفاده قرار گرفت. از آنزیمهای برشی BgII و TaqI برای برش قطعات تکثیر شدهی DNAی میتوکندریایی Cytb و ND5 استفاده شد. قطعات برش یافته روی آگارز سه درصد جداسازی شد. تمام نمونهها دارای مکان شناسایی برای BgII بوده و برای ژن ND5 نیز الگوی هضم مشابهی برای تمام نمونهها مشاهده شد. این امر نشاندهندهی عدم تنوع در جایگاهی ژنی مورد مطالعه در جمعیت مورد بررسی است.
آنزیم¬های برشی,ژن ND5,ژن Cytb
https://ab.basu.ac.ir/article_573.html
https://ab.basu.ac.ir/article_573_64be853f40b3c836a2dbd86abd467028.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
07
تعیین تعداد ژن¬های مقاومت به عامل بیماری زنگ سیاه گندم(Puccinia graminis f.sp. tritici)، نژاد Ug99 در دو رقم گندم
27
33
FA
فرزاد
افشاری
دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات غلات، مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج، کرج
بیماری زنگ سیاه یکی از بیماریهای مهم گندم در دنیا میباشد. میزان خسارت بیماری در ارقام حساس 100-70 درصد گزارش شده است. بهترین روش اقتصادی کنترل بیماری زنگ استفاده از ارقام مقاوم میباشد. در این تحقیق دو رقم گندم نان پس از تأیید مقاومت به بیماری زنگ سیاه نژاد Ug99 به نامهای پارسی و سیوند با لاین حساس موراکو تلاقی یافتند و بذور هیبرید تهیه گردید. گیاهان نسل F<sub>1</sub> و F<sub>2</sub> به شکل تکبوته در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج برداشت و نهایتاً بذور نسل F<sub>3</sub> حاصل شدند. ارزیابی جمعیت F<sub>3</sub> در ایستگاه تحقیقاتی ناجورو - کنیا با استفاده از پاتوتایپ TTKST زنگ سیاه که به اختصار Ug99 نامیده میشود و بر روی گیاهان حامل ژنهای <em>Sr31</em> و <em>Sr24</em> بیماریزایی داشت با ایجاد آلودگی انجام شد. جمعیت F<sub>3</sub> در سه گروه مقاوم، تفرق یافته و حساس دستهبندی شدند. نتایج حاصله این تحقیق، نشاندهندهی تفرق صفت مقاومت با حضور دو ژن مقاومت مؤثر نسبت به پاتوتایپTTKST بیماری زنگ سیاه برای هر دو رقم پارسی و سیوند بود. از آنجاییکه به وضوح مارکر فیزیولوژیکی سیاه شدن ساقه و گلوم (PBC) در رقم پارسی و جمعیت F<sub>3</sub> آن مشهود بود و این مارکر فیزیولوژیکی پیوسته (لینک) با ژن مقاومت <em>Sr2</em> میباشد، میتوان چنین نتیجهگیری کرد که یکی از ژنهای مؤثر در رقم پارسی مربوط به ژن <em>Sr2</em> و یک ژن دوم ناشناخته مؤثر در مرحله گیاه کامل بر میگردد.
زنگ ساقه,حساسیت,بیماری¬زایی,ژنتیک
https://ab.basu.ac.ir/article_574.html
https://ab.basu.ac.ir/article_574_9f883c267b16399b617a1025a1aa78c0.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
07
انتقال و بیان ژنهای پروتئین پوششی ویروسهای Y سیبزمینی نژاد نکروتیک (PVYN) و ویروس S سیبزمینی در سیبزمینی رقم آگریا (Agria Solanum tubersum var)
35
45
FA
احسان
انصاری دزفولی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
حسین
معصومی
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
masoomi@mail.uk.ac.ir
هاله
هاشمی
دانشیار پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیستفناوری، تهران
در این بررسی پس از نمونهبرداری از مزارع کشت سیبزمینی در شهرستان بردسیر استان کرمان، گیاهان آلوده نسبت به نژاد نکروتیک ویروس Y سیبزمینی (PVYN) و ویروس S سیبزمینی (PVS) توسط آزمون سرولوژیکی ساندویچ دو طرفه الایزا (DAS-ELISA) جداسازی شدند. پس از استخراج RNA کل از گیاهان آزمون، با استفاده از واکنش RT-PCR ژن پروتئین پوششی (CP) این دو ویروس تکثیر و بهطور جداگانه در پلاسمید PTZ57R/T همسانهسازی شدند، پس از توالییابی و اطمینان از مطابقت توالی ژنهای PVYN-CP و PVS-CP با توالیهای این دو ویروس در بانک ژن، این دو ژن در ناقل بیانی pBI121 همسانهسازی گردیدند. دو سازه حاصله شامل pBI-PVYN-CP و pBI-PVS-CP به دو آگروباکتریوم مجزای GV3850 منتقل و جهت تراژنی دیسکهای ریزغده مورد استفاده قرار گرفتند. گیاهان ترارژن پس از ریشهدار شدن و انتقال به گلدانها، جهت بررسی حضور و بیان ژنهای PVYN-CP و PVS-CP توسط واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) و آزمون سرولوژیکی الایزا مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصله از PCR بر روی 20 لاین مقاوم به کانامایسین، نشان داد که بهترتیب 6 و 4 لاین دارای تراژنهای الحاقی PVYN-CP و PVS-CP در ژنوم خود میباشند. همچنین دو لاین نیز حاوی تراژنهای الحاقی مربوط به هر دو ویروس بودهاند و بیان این ژنها بهصورت همزمان ولی مجزا صورت گرفت.
گیاهان تراریخت,بیماریهای ویروسی,گیاه سیبزمینی
https://ab.basu.ac.ir/article_575.html
https://ab.basu.ac.ir/article_575_2ae87d48e4fdbcce100bf66b14504fbf.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2014
01
21
تاثیر دو نوع هورمون بر تولید برگ های حاوی پایه جوانه در روش باززایی مستقیم گیاه چغندرقند
47
52
FA
میترا
خادمی
دانشجوی کارشناسی¬ارشد اصلاح نباتات، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم¬آباد
فرهاد
نظریان فیروزآبادی
0000-0001-6218-7876
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد
nazarian.f@lu.ac.ir
بهمنظور مطالعهی سطوح هورمونی مناسب برای تولید برگهای حاوی پایه جوانه در روش باززایی مستقیم در گیاه چغندرقند، یک آزمایش فاکتوریل 2×4×4 با 32 تیمار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و در هر تکرار 10 ریزنمونه انجام گرفت. از جوانه انتهایی گیاهچههای 10روزه بهعنوان ریزنمونه استفاده شد. فاکتورها سطوح غلظتی هورمونهای بنزیلآدنین (BA) (0، 1، 5/1، 2 میلیگرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (NAA) (0، 5/0، 75/0 و 1 میلیگرم در لیتر) و دو لاین چغندرقند SBSI-04) و (SBSI-02 بودند. پس از گذشت دو هفته، ریزنمونهها به محیط ثابت با ترکیب هورمونی NAA (1/0میلیگرم در لیتر) و BA (25/0 میلیگرم در لیتر) منتقل شدند. پس از سه هفته، تعداد جوانههای تولیدی شمارش و مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج این آزمون نشان داد که بیشترین جوانه تولیدی در لاینهای SBSI-04 و SBSI-02 بهترتیب در سطوح هورمونی mg/l2 و mg/l 5/1 از بنزیلآدنین (BA) تولید شدند. همچنین از نظر صفت تعداد جوانه به برگ، لاین SBSI-04 در سطح mg/l 2 و در مرتبه بعدی لاین SBSI-02 در سطح mg/l 5/1 هورمون BA بیشترین جوانهها را تولید نمودند. بهطورکلی لاین SBSI-04 بیشترین قابلیت القاء جوانه بر روی برگ را نشان داد ولی در مجموع هر دو ژنوتیپ برای باززایی بسیار مناسب تشخیص داده شدند.
جوانه انتهایی,کشت¬بافت,کارآیی تراریزش,اکسین,سیتوکینین
https://ab.basu.ac.ir/article_576.html
https://ab.basu.ac.ir/article_576_6bb45e7c406e4361315927ed296959b3.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
07
بررسی تنوع آللی نشانگرهای ریزماهواره گروه پیوستگی ژنومA در جمعیتهای وحشی اینکورن و گندم هگزاپلوئید
53
62
FA
بهمن
فاضلی نسب
مدرس گروه کشاورزی دانشگاه پیام نور ایلام، واحد بدره و دانش آموخته بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه تهران
محمدرضا
نقوی
استاد گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mnaghavi@ut.ac.ir
علی اشرف
مهرابی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام، ایلام
ali.mehrabi@yahoo.com
بهمنظور بررسی تنوع آللی، هفت نشانگر ریزماهواره از گروه پیوستگی ژنوم A، 21 رقم گندم هگزاپلوئید و 21 جمعیت وحشی اینکورن مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع 44 آلل با دامنه 3 تا 10 و میانگین 2/6 در گندم هگزاپلوئید و 52 آلل در محدوده 2 تا 14 با میانگین 4/7 در جمعیتهای اینکورن تکثیر شد. شاخص چندشکلی از 26/0 تا 81/0 و میانگین 588/0 برای گندم هگزاپلوئید و 37/0 تا 92/0 و میانگین 75/0 برای اینکورن بهدست آمد. تجزیه خوشهای با ترسیم خوشه بر اساس روش دورترین همسایه، مبتنی بر ماتریس تشابه جاکارد انجام که ارقام هگزاپلوئید و جمعیتها وحشی اینکورن را به 5 گروه منتسب کرد. در این گروهبندی ژنوتیپهای هگزاپلوئید و اینکورن بهخوبی از هم تفکیک شدند. میانگین بالای تعداد آلل و شاخص چندشکلی بهدست آمده در جمعیتهای وحشی اینکورن نشاندهنده تنوع بالا و مورد انتظار در جمعیتهای وحشی گندم اینکورن موجود در ایران است. <br />
گندم هگزاپلوئید,اینکورن,تنوع آللی,ژنوم A,ریزماهواره
https://ab.basu.ac.ir/article_577.html
https://ab.basu.ac.ir/article_577_a47ba616830d2cd95f8f89f6bcddbf71.pdf
دانشگاه بوعلی سینا
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-566X
4
1
2013
09
07
ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از توده های آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) ایران با نشانگرهای نیمه تصادفی
63
68
FA
احمد
اسماعیلی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد
ahmad_ismaili@yahoo.com
فرزانه
مجیری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد
f.mojiri83@gmail.com
آگاهی از میزان تنوع ژنتیکی در مراحل مختلف انجام یک پروژه اصلاحی بهویژه جهت بهرهبرداری از منابع ژرمپلاسمی امری ضروری است. در این مطالعه 18 توده آویشن کوهی (<em>Thymus kotschyanus</em>) با استفاده از 30 آغازگر نیمهتصادفی مورد بررسی قرار گرفت. از برگهای جوان آویشن DNA ژنومی استخراج شد و محصولات تکثیر شده واکنش زنجیرهای پلیمراز، بر روی ژل آگارز 5/1 درصد الکتروفورز گردید.نتایج حاصل از باندهای تکثیر یافته این آغازگرها نشان داد که متوسط تعداد باند چندشکل به ازای هر آغازگر و هر توده به ترتیب 8/19 و 33 عدد بود. بیشترین میزان اطلاعات چندشکلی و شاخص نشانگر را آغازگر IT<sub>18-1</sub>تشکیل داد. نتایج تجزیه خوشهای به روش میانگین فواصل با نرمافزار DARwin5بیانگر بیشترین شباهت ژنتیکی بین دو توده آویشن کوهی از استان قزوین بود. نتایج تجزیه به مؤلفههای اصلی نشان داد که سه مؤلفه اول در مجموع 50/17 درصد از کل واریانس را توجیه نمودند که بیانگر پراکنش مناسب آغازگرهای مورد استفاده در تمام سطح ژنوم میباشد.نحوه گروهبندی تجزیه خوشهایبا گروهبندی تجزیه مؤلفههای اصلی هماهنگی داشت. نتایج بیانگر تنوع ژنتیکی بالای درون گونهای آویشن کوهی از مناطق مختلف ایران بود.
آویشن کوهی,آغازگر ISJ,تنوع ژنتیکی,چندشکلی
https://ab.basu.ac.ir/article_578.html
https://ab.basu.ac.ir/article_578_289faf43827655a8c9e3728511f45429.pdf