2024-03-29T03:49:13Z
https://ab.basu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=29
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
بهینه سازی کالوس¬زایی و باززایی در دو رقم اسفناج با استفاده از سه ریزنمونه¬ی مختلف
مونا
خیاط¬زاده
داریوش
نباتی احمدی
حمید
رجبی معماری
محمدرضا
عبداللهی
اسفناج یکی از سبزیجات برگی مهم در اکثر کشورها بوده و به علت این که دارای بیشترین تعداد کلروپلاست می باشد و همچنین تعداد ژنوم کلروپلاستی در یک کلروپلاست آن بسیار زیاد است یکی از قدیمی ترین گیاهان مدل برای مطالعه کلروپلاست است. لذا بهینه سازی باززایی این گیاه ضروری است. این پژوهش به منظور بهینه سازی کالوس زایی و باززایی گیاه اسفناج، با استفاده از سه ریزنمونه برگ، هیپوکوتیل و کوتیلدون در سه آزمایش فاکتوریل جداگانه، با غلظت ها و ترکیبات مختلف از تنظیم کننده های رشد گیاهی IAA،2,4-D و GA3 در قالب طرح کاملا تصادفی روی محیط کشت پایه MS جهت ارزیابی باززایی دو رقم Orai و Viroflay اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین انگیزش کالوس از ریزنمونه برگ رقم Orai با 1/0 تا 5/0 میلیگرم 2,4-D و رقم Viroflay با غلظت 5/0 تا 1 میلیگرم 2,4-D صورت گرفت که بعد از انتقال به محیط حاوی 2,4-D، کنتین و GA3 به ترتیب با غلظت های 01/0 ، 2 و 1 میلیگرم درلیتر، در ژنوتیپ Orai گیاهچه تولید نمودند. همچنین کالوس های حاصل از ریزنمونههای هیپوکوتیل در ژنوتیپ Viroflay پس از قرار گرفتن روی محیط حاوی 2 میلیگرم درلیتر IAA و 4/3 میلیگرم درلیتر GA3 باززایی شدند. باززایی در ریزنمونه کوتیلدون هر دو ژنوتیپ در هیچ یک از محیط های کشت رخ نداد.
اسفناج (Spinacia oleracea L.)
باززایی
کالوس
GA3
2؛ 4-D
IAA
2012
09
03
1
6
https://ab.basu.ac.ir/article_127_42cf3096f66febd60ec3c78099bd43cb.pdf
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
بررسی و بهینه¬سازی برخی عوامل موثر بر انتقال ژن بتا-گلوکورونیداز (gusA) با واسطه آگروباکتریوم در سیب پاکوتاه (Malus domestica.Borkh var.Gami Almasi)
مهدی
محسنی آذر
سنبل
ناظری
محمد علی
ملبوبی
مرتضی
قدیمزاده
ابوالفضل
برزگری
علیرضا
فرخزاد
سیب گمیالماسی یکی از ارقام پاکوتاه سیب است که منشاء آن شمالغرب ایران بوده و به لحاظ ویژگیهای مناسب از نظر باغبانی حائز اهمیت میباشد. انتقال ژن با استفاده از آگروباکتریوم یکی از روشهای تراریختی است که تاکنون در مورد بسیاری از گونهها و ارقام انجام گرفته است. بهینهسازی عوامل مختلف تاثیر گذار در تراریختی و باززایی گیاهان تراریخت لازمه برنامههای انتقال ژن محسوب میشود. در این پژوهش با استفاده از انتقال ژن بتا گلوکورونیداز برخی از عوامل موثر در تراریختی سیب گمی برای اولین بار در ایران مورد بررسی قرار گرفت. سویه آگروباکتریوم، غلظت باکتری، مدت زمان تلقیح، طول مدت کشت همزمان و نوع محیط القای بیماریزایی باکتری و تاثیر آنها در میزان تراریختی، از عوامل مورد بررسی بودند. در آزمایشهای تراریختی غلظت موثر کانامایسین برای انتخاب تراریختها 50 میلیگرم در لیتر بهدست آمد و از بین تیمارهای مختلف سویه GV3850 نسبت به GV3101 موثرتر بود. بر اساس نتایج دو روز کشت همزمان و استفاده از محیط LB بهعنوان محیط آلودگی آگروباکتریومی نسبت به AB مناسبتر تشخیص داده شد. درصد تراریختی در بهترین تیمار 2 درصد بود.
آگروباکتریوم
سیب
گمی
GusA
استرین
انتقال
2012
09
03
7
15
https://ab.basu.ac.ir/article_128_524f6b0bfbb8a663457447ab3c66f7cd.pdf
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
بهینه¬سازی کشت درون شیشه¬ای پنج رقم گل رز شاخه بریده (Roza hybrid L.)
فتانه
یاری
امیر
موسوی
یونس
مستوفی
ذبیح اله
زمانی
سید مهدی
سیدی
علی رضا
مطلبی آذر
مارگیت
لایمر
با توجه به ظرفیت بالای کشت بافت گیاهی در تکثیر، دستورزی و نگهداری رقمهای اصلاح شده، پنج رقم گل رز شاخه بریده تجاری Super Green، Maroussia، Full House، Cool Water، Cherry Brandy، در ایران مورد ارزیابی قرار گرفتند. قطعات 2 سانتیمتری ساقه، پس از گندزدایی سطحی با هیپوکلریت سدیم تجاری (50- 10%) و سپس غوطهوری در اتانول 70% (v/v) به مدت 2 الی 5 دقیقه، در محیط MS کشت شدند. جوانههای رشد کرده به منظور پرآوری در محیطهای حاوی تیمارهای مختلف تنظیم کننده رشدی (22/2- 11/1- 55/0- 0/0 میکرومولار) BA و (54/0- 27/0- 054/0- 0/0 میکرومولار) NAA مستقر شدند. برای القای ریشه در رقمها، تیمار ترکیبی (9/9 میکرومولار) IBA و (4/5 میکرومولار) NAA اعمال شد. بیشترین درصد شاخههای عاری از آلودگی در تیمار 50% هیپوکلریت سدیم تجاری و اتانول 70% به مدت 5 دقیقه به دست آمد. نرخ پرآوری در ترکیبهای تیماری از 0/0% تا 82% بسته به رقم متغییر بود. تیمار (22/2 میکرومولار) BA و (27/0 میکرومولار) NAA در تمامی رقمها از بیشترین درصد پرآوری و رشد برخوردار بود. درصد تولید ریشه بسته به رقم؛ از 0/0% تا 4/71% تفاوت نشان داد.
ضدعفونی سطحی
پرآوری
القای ریشه
2012
09
03
17
26
https://ab.basu.ac.ir/article_129_e9bae28f2816e8da46362000e0b3e945.pdf
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
بررسی تنوع ژنتیکی سیب¬های بومی ایران با استفاده از نشانگر SSR
جواد
فرخی
لطفعلی
ناصری
تنوع ژنتیکی 44 رقم سیب از مناطق مختلف ایران به کمک 16 جفت نشانگر ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. در کل 45 آلل در بین ارقام شناسایی شد. تعداد آللها در هر مکان ژنی از2 تا 5 عدد متغیر و با متوسط 8/2 بود. میانگین تعداد آلل موثر 2/2، میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار و مشاهده شده بهترتیب 52/0 و 45/0 برآورد گردید. با توجه به آزمون کای اسکور در هر مکان ژنی نتیجهگیری گردید که جمعیت مورد مطالعه از تعادل هاردی- واینبرگ پیروی نمیکند. محتوی اطلاعات چند شکل از 18/0 تا 76/0 متغیر بود که دلالت بر ظرفیت بالای برخی نشانگرها در تفکیک و تمایز افراد دارد. بر اساس تجزیه خوشهای به روش UPGMA ارقام مورد مطالعه در دو گروه اصلی قرار گرفتند. بر این اساس بیشترین شباهت ژنتیکی بین ارقام״سلماس 4״ و״دیررس مشهد״ و کمترین میزان آن بین ارقام ״مشکی دماوند 2״ و״سیفه شیرین״ مشاهده گردید. نتایج حاصل از این پژوهش میتواند در اتخاذ تدابیر اصلاحی سیب مفید واقع شود. در مطالعات تنوع ژنتیکی و اصلاح سیب، بهعلت طولانی بودن دوره نو نهالی و وجود شرایط ویژه درختان میوه، بهنظر میرسد که استفاده از نشانگرها با درجه چند شکلی بالا و درعین حال متصل به صفات خوب مفید خواهد بود.
آغازگر ریزماهواره
سیب
تنوع ژنتیکی
تجزیه خوشه¬ای
2012
09
03
27
34
https://ab.basu.ac.ir/article_130_bfe1d2c4542a89bb2f3b610d55593d61.pdf
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
تکثیر درون شیشه¬ای پامچال (L. Primula acaulis) با استفاده از ریزنمونه¬های نوک شاخساره
علی رضا
نوروزی شریف
منصور
غلامی
یوسف
حمیداوغلی
هدایت
زکی زاده
این مطالعه بر روی پامچال (Primula acaulis) انجام گرفت. هدف از این پژوهش استقرار و ایجاد پروتکلی قابل تکرار برای تولید و تکثیر درون شیشهای این گیاه از نوک شاخساره بود. ابتدا بذرها در محیط موراشیگ و اسکوگ (MS) بدون تنظیمکنندههای رشد گیاهی کشت گردیدند. سپس، نوک شاخساره به دست آمده از دانهالهای درون شیشهای، در چندین محیط پایه MS حاوی غلظتهای مختلف 6- بنزیل آدنین (BA) و تیدیازورن (TDZ)، در ترکیب با غلظتهای مختلف 1- نفتالین استیک اسید (NAA) کشت گردید. این آزمایش به صورت دو طرح جداگانه فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. نتایج نشان داد که درصد پاسخ ریزنمونهها در تیمارهای آزمایش اول، از صفر تا 100% و در تیمارهای آزمایش دوم، از 30 تا 100% متغیر بود. محیطهای کشت حاوی یک میلیگرم در لیتر BA در تیمارهای آزمایش اول و محیطهای حاوی 4/0 میلیگرم در لیتر TDZ در تیمارهای آزمایش دوم، بیشترین شاخساره را تولید کردند. شاخسارههای باززایی شده به سهولت و بدون نیاز به محیطهای کشت ریشهزایی، ریشهدار شدند. بیشترین تعداد ریشه در محیط 3 میلیگرم در لیتر BA + 8/0 میلیگرم در لیتر NAA در تیمارهای آزمایش اول و 4/0 میلیگرم در لیتر TDZ + 8/0 میلیگرم در لیتر NAA در تیمارهای آزمایش دوم بهدست آمد. در نهایت گیاهچههای سازگار شده به محیط برون شیشهای برای رشد و نمو بیشتر انتقال یافتند.
ریزازدیادی
باززایی شاخساره
پامچال
تیدیازورون
2012
09
03
35
41
https://ab.basu.ac.ir/article_131_b1931a12c87f5c6fc2ab24821aba92bf.pdf
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
ویژگی¬های مورفولوژیکی و مولکولی دو گونه Phoma جدا شده از علف¬های هرز Taraxacum officinale و Chenopodium murale
پریسا
رزاقی
دوستمراد
ظفری
محمود
بهادر
بهمنظور شناسایی قارچهای مرتبط با علفهای هرز در استان همدان طی فصلهای بهار و تابستان 1388 از مناطق مختلف استان نمونهبرداری شد. در بین نمونههای جمعآوری شده، پنج جدایه قارچ مربوط به گل قاصد وحشی (Taraxacum officinale) و سه جدایه مربوط به غازپا (Chenopodium murale) بر اساس مشخصات ریختشناسی و توالییابی نواحی ITS از ژن rDNA بهترتیب بهعنوان Phoma herbicola و Phoma medicaginis var. medicaginis شناسایی شدند. این گونههای قارچی برای اولین بار از روی این میزبانها در دنیا گزارش میشوند.
توالی نواحی ITS
علف¬های هرز
همدان
2012
09
03
43
48
https://ab.basu.ac.ir/article_132_1a7192e64792bc43f287c5f01f7aa3b8.pdf
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
2476-6313
2476-6313
1390
2
2
بررسی واکنش ژنوتیپ¬های کلزا به تنش خشکی از طریق کشت کالوس
زینب
چقاکبودی
علیرضا
زبرجدی
دانیال
کهریزی
بهمنظور بررسی واکنش ژنوتیپهای کلزا به تنش خشکی در شرایط کشت بافت، آزمایشی با 16 ژنوتیپ از این گیاه در 5 سطح خشکی (صفر، 10، 20، 30 و 40 درصد پلی اتیلن گلیکول در محیط کشت MS که بهترتیب معادل شاهد، 15/0-، 49/0-، 03/1- و 76/1- مگاپاسکال میباشند) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. کالوسهای حاصل از کشت ریزنمونههای هیپوکوتیل در محیط القاء کالوس (محیط MS حاوی 5/0 میلیگرم در لیترNAA، 5/0 میلیگرم در لیتر 2,4-D و 5/0 میلیگرم در لیتر BAP) تحت تاثیر سطوح مختلف خشکی قرار داده شدند. ارزیابی تحمل به خشکی ژنوتیپها از طریق سنجش معیارهای سرعت رشد نسبی کالوس (RGR)، سرعت رشد کالوس (CGR)، محتوای آب نسبی کالوس (RWC)، شاخص تحمل کالوس (Intol) و محتوای پرولین کالوس (PC) انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد که از نظر کلیه صفات مورد مطالعه در بین ژنوتیپها اختلاف معنیداری وجود دارد. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد ژنوتیپ شماره 7 (Dante) به لحاظ دارا بودن محتوای آب نسبی، سرعت رشد، سرعت رشد نسبی و شاخص تحمل کالوس بالا در شرایط پتانسیل اسمزی نسبت به سایر ژنوتیپها از ظرفیت ژنتیکی بالاتری از نظر واکنش به تنش خشکی در شرایط آزمایشگاهی برخوردار است، لذا بهعنوان ژنوتیپ احتمالی دارای کالوس متحمل به خشکی در شرایط این ویترو معرفی میگردد.
کلزا
پلی اتیلن گلیکول
هیپوکوتیل
کالوس
2012
09
03
49
57
https://ab.basu.ac.ir/article_133_789627d2cfd89eecb337680b13dad0ed.pdf