جداسازی و شناسایی باکتری‌های تجزیه‌کننده علف‌کش متریبوزین در خاک‌های آلوده تحت کشت استان زنجان

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی‌ارشد گروه زیست‌شناسی و علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان

2 استادیار، گروه زیست‌شناسی و علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان

چکیده

علف‌کش متریبوزین از جمله تریازین‌هایی است که به‌مدت طولانی در خاک باقی‌مانده و با انتقال به منابع آب و خاک موجب آلوده شدن و افزایش سمیت زیستی می‌شود. تجزیه میکروبی نقش اساسی در حذف علف‌کش‌های گروه تریازین دارند. پژوهش حاضر با هدف جداسازی و شناسایی باکتری‌های بومی توانمند در جذب علف‌کش متریبوزین در منابع خاک استان زنجان انجام شد. برای این منظور، نمونه‌برداری از خاک مزارع ذرت، سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی از عمق صفر تا 20 سانتی‌متری در فصل بهار انجام شد. پس از آماده‌سازی نمونه‌های خاک و کشت آن‌ها در محیط‌کشت، باکتری‌های رشد یافته خالص‌سازی شدند. بررسی سینتتیک رشد باکتری‌ها نشان داد که جدایه‌هایZT12 ، ZT15 و ZT19 از بین 21 جدایه باکتری جداسازی شده، با افزایش مقدار علف‌کش تا 500 میلی‌گرم بر لیتر بیش‌ترین رشد را داشته و ZT15 شاخص‌­ترین جدایه با جذب نوری 8629/0 شناسایی شد. غلظت‌های بیش‌تر از 500 میلی‌گرم بر لیتر سبب کاهش رشد جدایه ZT15 شد. نتایج آزمایش‌های بیوشیمیایی و توالی‌یابی ژن 16S rRNA نشان داد که باکتری‌های ZT12، ZT15 و ZT19 به‌ترتیب سویه‌هایی از باکتری‌های جنس Enterobacter cancerogenus، Klebsiella sp. و Staphylococcus sp. هستند. نتایج بررسی‌های انجام شده در خصوص ‌حضور یا عدم‌حضور‌ ژن TrzA بر‌روی پلاسمید و ژنوم باکتری در هر سه جدایه نشان داد که این ژن بر روی پلاسمید باکتری‌ها قرار دارد. با توجه به توانایی باکتری‌های مقاوم شناسایی شده در این تحقیق، تلقیح جدایه‌های بومی تجزیه‌کننده علف‌کش و همچنین استفاده از خالص‌سازی و استخراج آنزیم‌های تجزیه‌کننده آن جهت پالایش آلاینده‌ها در محیط‌های آلوده می‌تواند، مناسب باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Isolation and Identification of Metribuzin Herbicide-Degrading Bacteria from Contaminated Cultivated Soils of Zanjan Province

نویسندگان [English]

  • Zohreh Taheri 1
  • Forouzan Ghasemian Rodsari 2
  • Masoumeh Afshari 1
1 MSc Student, Department of Biology and Environmental Science, Faculty of Science, University of Zanjan, Zanjan
2 Assistant Professor, Department of Biology and Environmental Science, Faculty of Science, University of Zanjan, Zanjan
چکیده [English]

The herbicide metribuzin is a triazine that remains in soil for long periods. It contaminates groundwater pollution and causes biological toxicity that causes concern worldwide. Microbial degradation plays a major role in removing triazine. This study was done to identify and isolate local bacteria for efficient degradation of metribuzin in the soils of Zanjan province. For this purpose, sampling of corn, apple and tomato fields from depths of 0 to 20 cm in spring was done. After preparation of soil samples and culture of them in the culture medium, the bacteria were purified. The synthetic growth of bacteria showed that ZT12, ZT15 and ZT19 isolates were from 21 isolates of bacteria with the increase of herbicide, the highest growth was observed at 500 mg/l, and the most significant isolate of ZT15 was detected by optical density of, 0.8629. It was, also determined that higher concentrations of 500 mg/L reduced growth of ZT15 isolate. Results of biochemical experiments and sequence investigation of bacterial isolates by interior primer indicate that bacterial strain ZT12, ZT15 and ZT19 are a strain of Enterobacter cancerogenus, Klebsiella sp. and Staphylococcus sp., respectively. Results of tests to determine presence or absence of metribuzin degrading gene or plasmid genomes of three bacteria isolates showed that the gene had been isolated on the plasmid. Cultivation of herbicide-degrading bacterial strains for release in a polluted environment is considered as appropriate for bioremediation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bioremediation
  • Triazine
  • 16S rRNA gene
  • Zanjan

مراجع

Abo-Amer, A. E. 2011. Biodegradation of diazinon by Serratiamar cescens DI101 and its use in bioremediation of contaminated environment. Journal of Microbiology and Biotechnology, 21: 71-80.
Altom, J. D. and Stritzke, J. F. 1973. Degradation of dicamba, picloram, and four phenoxy herbicides in soils. Weed Science, 21: 556-560.
Al-Wabel, M., El-Saeid, M. H., El-Naggar, A. H., Al-Romian, F. A., Osman, K., Elnazi, K. and Sallam, A. S. 2016. Spatial distribution of pesticide residues in the ground water of a condensed agricultural area. Arabian Journal of Geosciences, 9(2): 1-10.
Arsenault, W. J. and Ivany, J. A. 2001. Response of several potato cultivars tometribuzin and diquat. Crop Protection, 20: 547-552.
Chen, S. C., Hu, M., Liu, J. J., Zhong̗, G. H., Liu, Y., Muhammad, R. U. H. and Han, H. T. 2011. Biodegradation of beta-cypermethrin and 3-phenoxybenzoic acid by a novel Ochrobactr umlupini DG-S-01. Journal of Hazardous Materials, 187: 433-440.
Corbin, D. R., Greenplate, J. T., Wong, E. Y. and Purcell, J. P. 1994. Cloning of an insecticidal cholesterol oxidase gene and its expression in bacteria and plant protoplasts. Applied and Environmental Microbiology, 60: 4239-4244.
Dossantes, L. B. O., Abate, G. and Masini, J. C. 2004. Determination of atrazine using square wave voltammetry with the Hanging Drop Electrode (HMDE). Talanta, 62: 667-674.
Gopal, M., Dutta, D., Jha, S. K., Kalra, S. B., Yopadhyay̗, S. and Das, S. K. 2011. Biodegradation of imidacloprid and metribuzin by Burkholderia cepacia strain CH9. Pesticide Research Journal, 23(1): 36-40.
Gu, J. G., Qiao, C. and Gu, J. D. 2003. Biodegradation of the herbicides atrazine, cyanazine, and dicamba by methanogenic enrichment cultures from selective soils of China. The Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology, 71: 924-932.
HaghySharaphy, G.H., Shokuh Far, A. 2009. Replacing of surgarcanes herbicide for reducing chemical poisons consumption and beneficial use from agricultural organization in surgarcannes farms in Khuzestan. Journal of Crop physiology, 1: 100-109.
Hyzak, D. L. and Zimdahl, R. L. 1974. Rate of degradation of metribuzin and two analogs in soil. Weed Science, 22: 75-79.
Krieg, N. R. and Holt, J. G. (eds.). 1984. Bergey’s Manual of Systematic Bacteriology. The Williams and Wilkins Co. Baltimore. MD: Williams & Wilkins, London, 442 pp.
Liu, M. M., Hou, Z. G., Zhao, X. F., Lu, Z. B., Wang, Y., Wang, X. H. and Zhang, H. 2015. Preparation and stability analysis of the degradable metribuzin bacterium microorganism agent. Journal of Safety and Environment, 1: 245-249.
Mondy, N. I. and Munshi, C. B. 1990. Effect of the herbicide metribuzin on the nitrogenous constituents of potatoes. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 38: 636-639.
Mosavi, S. K., Zand, S. and Saremi, H. 2005. Physiological function and application of herbicides. Zanjan University Press. (In Persian)
Mousavi, M. R. 2001. Integrated Weed Management (Principle and methods). Tehran (Iran): Miad Press (in Persian), 455 pp.
Sambrook, J. and Russell, D. 2001. Molecular Cloning: A laboratory Manual. Cold Spring Harbor. NewYork: Cold Spring Harbor Laboratory Press. 1885 pp.
Sambrook, J., Fritsch, E. F. and Maniatis, T. 1989. Molecular Cloning: A Laboratory Manual, vol. I. 2nd edition. Cold Spring Harbor Laboratory Press. ISBN 0-87969-309-6. 626 pp.
Sharom, M. S. and Stephenson, G. R. 1976. Behavior and fate of metribuzin in eight Ontario soils. Weed Science, 24: 153-160.
Tamilselvan, S., Joseph, J. G., Mugunthan, A., Sathish Kumar, S. and Ahamed, S. M. 2014. Biological degradation of metribuzin and profenofos by some efficient bacterial isolates. International Letters of Natural Sciences, 9: 26-39.
Udeani, T. K. C., Obroh, A. A., Okwuosa, C. N., Achukwu, P. U. and Azubike, N. 2009. Isolation of bacteria from mechanic workshop soil environment contaminated with used engine oil. African Journal of Biotechnology, 8(22): 6301-6303.
Vahabzade, A. H., Koochaki, A. and Alizade, A. 2003. Silent Spring. Publications University of Mashhad, 312 pp.
Wang, Q. F. and Xie, S. G. 2012. Isolation and characterization of a high-efficiency soil atrazine-degrading Arthrobacter sp. Strain. International Biodeterioration & Biodegradation, 71(5): 61-66.
Woese, C. R. 1987. Bacterial evolution. Microbiological Reviews, 51(2): 221-271.
Zablotowicz, R. M., Weave, M. A. and Locke, M. A. 2006. Microbial adaptation for accelerated atrazine mineralization / degradation in Mississippi Delta soils. Weed Science, 54(3): 538-547.
Zand, E., Baghestani, M. A., Bitarafan, M. and Shimi, P. 2007. Guide herbicides registered in Iran (with a management approach to weed resistance to herbicides). Mashhad University Jihad. 577pp. (In Persian).
Zand, S., Mosavi, S. K. and Heydari, A. 2008. Herbicides and methods of their application with a view to optimizing and reducing consumption. University of Mashhad. 351.pp.
Zhang, H., Zhang, Y., Hou, Z., Wang, X., Wang, J., Lu, Z., Zhao, X., Sun, F. and Pan, H. 2016. Biodegradation potential of deltamethrin by the Bacillus cereus strain Y1 in both culture and contaminated soil. International Biodeterioration & Biodegradation, 106: 53-59.
Zhang, H., Zhang, Y., Hou, Z., Wu X., Gao, H., Sun, F. and Pan, H. 2014. Biodegradation of triazine herbicide metribuzin by the strain Bacillus sp. N1. Journal of Environmental Science and Health, Part B, 49(2): 79-86.
دوفصلنامه فن آوری زیستی در کشاورزی(علمی-پژوهشی)
دوره 8، شماره 1
خرداد 1396
صفحه 11-18

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار